Παράθεση Αρχική ανάρτηση από Efpalinos Προβολή Ανάρτησης
...αλλά ως το αποτέλεσμα μιας υπερβολικά εγωιστικής, ασυμβίβαστης επιμονής σε ένα "ιδανικό", ατομικό όραμα...
Επεκτείνοντας πέρα από την Αρχιτεκτονική,
τι μου θυμίζει τι μου θυμίζει;
κατηγορήθηκα γι αυτό και προσπαθούσα να εξηγήσω ότι το ατομικό όραμα μπορεί τελικά να μην είναι προσωπικό αλλά συλλογικό και ότι έτσι (ως συλλογικό) πρέπει να βρει τον δρόμο του προς την υλοποίηση, διαφορετικά δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας και δεν έχει και νόημα.

Τις περισσότερες φορές όμως είναι ένας ή μια μικρή ομάδα που κάνει το ξεκίνημα, τολμά να κάνει το πρώτο βήμα και να φανερώσει αυτό που ίσως είναι κοινή επιθυμία και όραμα πολλών που το έχουν συνειδητοποιήσει κι άλλων απογοητευμένων και συμβιβασμένων που δε γνωρίζουν τι θέλουν ή δεν έχουν πίστη σ' αυτό που θέλουν.

Αν όμως δε γίνει το πρώτο βήμα, τότε η σκέψη, η επιθυμία, το όραμα, που μπορεί να είναι κοινό σε πολλούς τελικά, θα σβήσει με τον θάνατό τους.